.jpg)
«خيال آبي»
نردباني مي سازم از خيال
در شب مهتابي گل ها
بر ماه تكيه خواهم داد
بلنداي باريك ،نردبانم را
مي گريزم از هيا هوي زمين
سوي آرام، آبي زيبا
خلوت آرام را،تجربه اي دگر بايد
در دل اين وارونه دريا
خدا را،آبي شدن را،تفسيري دگر بايد
در اين خلوت،در اين تنهاي تنها
سبزه هاي باغ بالا آبي
باغ ميوه هاي نور، اينجا
در نگاه آبي تاكي
«خوشه ي پروين»گرديده پيدا
خوشه را من مي فشارم در چرخشت دستانم
واي دستان من ،آبي خدايا
باراني ازشراب و نور بايد
كوير مبهم رو در فنا را
باغچه هاي خانه ي متروكه نيز
زين باران عشق مي يابد صفا
مي دانم كه من،زين آبي نور
انديشه هاي خشك وزنگاري
خواهد يافت، شفا
خواهد يافت،جلا
1375
|
نویسنده: 
تبادل لینک هوشمند